Voorbereiding heren 1 (27 holes)

Wij noemen het voorbereiding op een nieuwe deelname aan de NGF-competitie, maar eigenlijk zijn we continue aan het voorbereiden, omdat een groot deel van ons team de hele winter door blijft spelen. Als je daarbij kijkt naar de gemiddelde scores die door ons zoal worden behaald, kun je duidelijk stellen dat er bij ons in ieder geval niet te vroeg wordt gepiekt. De vraag is zelfs of er wel ooit een piek zal komen, want er zijn heel veel holes die ons de nodige moeilijkheden opleveren.

Alleen die laatste, da’s er eentje die altijd gesmeerd loopt. Jammer dat ze die de naam ‘19^e hole’ hebben gegeven, het zou ons veel beter uitkomen als de scores daarvan zouden meetellen bij een regulier rondje van 18 holes. Op mentaal gebied zijn we zeker niet onverslaanbaar, maar eens per jaar stijgt de adrenaline bij ons naar het hoofd en voelen we ons uitstijgen tot bijna professionals. Dat is het weekend dat we op trainingskamp gaan, drie dagen lang, van de vroege vrijdagochtend tot de late zondagmiddag. Het begint een beetje traditie te worden dat we dat trainingsweekend afwerken op de baan van de Drentsche Golf en Countryclub, gelegen onder de rook van Assen.

Waarom dat trainingskamp al jarenlang in Assen wordt gehouden, daarvoor kennen we maar één duidelijke reden, want dat hebben we te danken aan onze ex. Die ex, dat is Lorenzo, onze ex-captain. Op zich geen verstoorde relatie, maar Lorenzo heeft er gewoon voor gekozen om senior te worden. Als senior zal hij voortaan aan de vrijdagcompetitie meedoen, terwijl wij als echte kerels gewoon trouw blijven aan de dag des Heren. Toch werd het geen trainingskamp zonder onze ex, want het nieuw gevormde seniorenteam van Lorenzo was ook van de partij, hun zestal maakte dus ook gebruik van het golfarrangement. Het leuke van Assen is dat we daar de keuze hebben uit drie verschillende lussen van negen holes, die allen gelijkwaardig zijn. Daarnaast kun je bij de Drentsche uitstekend eten en de kamers zijn dermate luxueus dat ze die ‘the Lodge’ hebben genoemd.

Wij spelen op de vrijdag 27 holes, doen dat op zaterdag nog eens dunnetjes over met nogmaals 27 holes. Alleen op zondag beperken we ons tot 18 holes, omdat zelfs wij gevoelens van heimwee kennen. Loodzwaar is zo’n trainingsweekend, niet zo zeer door de hoeveelheid gespeelde holes, maar wel door het bovenmatige gebruik van vooral vloeibare versnaperingen. Helaas resteert er daardoor nog maar amper tijd om nog van die fraaie Lodge te genieten. Ons golfweekend heeft gelukkig een vriendelijke prijskaartje, zeker als je erin meeneemt dat we dit jaar onbeperkt speelrecht gedurende drie dagen genoten, tweemaal mochten overnachten en evenzovele keren een ontbijt en diner voorgeschoteld kregen.

Als uitsmijter ontvingen we ook nog eens tweemaal een lunchpakket in de baan, al kwam daar op beide dagen geen enkel eitje aan te pas. De enige bijkomende kosten betroffen nog de drankjes en bitterballen en daarbij kun je gerust stellen dat wij nergens van schrikken. Terug in Amsterdam kijken we terug op een meer dan geslaagd weekend en ik weet zeker dat dokter Jelinek onze bloedwaarden weer binnen de dopinggrenzen terug kan brengen. Na Assen stond ook meteen de basisformatie vast, die zou gaan bestaan uit Gerlof (met bestuurlijke inbreng), René, Jan, Coen (onze penningbeheerder), Jeroen V. en Sijmen (die ook de aanvoerdersband mag dragen). Overigens liet Jeroen V. zich tijdens het trainingsweekend waardig vervangen door Dirk (de broer van). Vaste wissels Gertjan en Jeroen H.