Het competitieseizoen 2017 is begonnen en wij reden de laatste dag van de maand maart voor het eerst van in totaal 4 keer richting de kop van Noord Holland. Deze keer was het de 9 holesbaan van de Marine in Den Helder, waar wij moesten spelen. Daar stond de wedstrijd met en tegen Dirkshorn 4 op het programma. De ontvangst in het clubhuis was uitstekend, het duurde alleen even wat langer allemaal, want het water was afgesloten vanwege onderhoudswerkzaamheden op de naastgelegen helicopterbasis. Bij het welkomstwoord werd ons gemeld dat de afgelopen week de baan pas voor het eerst sinds tijden gemaaid was (de onderhoudsmachines waren langdurig in de revisie geweest) en op hole 6 was zojuist de vlag op de zomergreen gestoken. Wij werden gewaarschuwd voor de slechte conditie van de greens. Dit wetende kon de wedstrijd beginnen en Lorenzo en Paul sloegen als eerste af. In de tweede flight zaten Peter en Rob en Martin en Harry volgden daarna.

Er stond een behoorlijke wind, die voorzichtig en nauwkeurig spelen vereiste. Tijdens de ochtendwedstrijd kregen wij van de, overigens heel gezellige mannen van Dirkshorn te horen dat zij vorig jaar nog 3^e klasse heren speelden. Zij waren nu overgestapt naar de senioren en moesten van de competitie-commissie van de club onderaan beginnen. Hun team bestaat uit een single handicapper, 4 spelers met een handicap tussen 10 en 12 en de “slechtste” handicap was 18!!! (De NGF heeft geen beleid ten aanzien van de sterkte van de competitieteams op basis van handicap). Na een verbeten strijd was de tussenstand na de ochtendsessie 6-0 voor Dirkshorn. De wedstrijden waren geëindigd in 1 down, 3&2 en 2&1. En dat is heel erg knap van de Waterlandse!!

Wij verheugden ons op de lunch, maar de mannen de Texelse zaten al op het terras hun eerste biertjes te drinken! (Waar hebben wij dit eerder meegemaakt??)  De lunch was voortreffelijk: groentesoep met ballen (maar volgens Peter waren dat er nog steeds te weinig), de onontbeerlijke kroket (het excuus als je ’s middags slecht gespeeld hebt) en nog veel meer lekkers. Lorenzo probeerde de moed er in te houden, maar wij realiseerden ons allemaal dat het een zware dobber zou worden. Rob was de hele tijd aan het bellen, waarschijnlijk met zijn personal coach, maar dat weten wij  niet zeker. Ook niet of het geholpen heeft…….

De wind was inmiddels verder aangewakkerd, maar de temperatuur was zeker niet verkeerd.  Ook ’s middags werd op hole 1 en op hole 5 afgeslagen, waardoor uiteindelijk iedereen vroeg in het clubhuis was. Op elke hole werd gestreden, de greens werden soms vervloekt en mooie slagen werden afgewisseld met nog mooiere slagen. Maar nadat iedereen terug was in het clubhuis bleek dat alleen Peter zijn wedstrijd gewonnen had (met 3&2). Heel knap gedaan, hij verdient de complimenten. De rest had verloren, maar de onderlinge verschillen waren, zeker gelet op de handicapverschillen heel erg klein.

In onze klasse promoveren aan het eind van de competitie 2 teams. Het is ons duidelijk dat Dirkshorn  gaat promoveren, maar dat voor ons nu pas de strijd begint om promotie af te dwingen. Dit was een “slechte” generale repetitie, dus dat belooft dat de uitvoering………… wordt.

Tijdens de evaluatie, die gelukkig gepaard ging met bier, gaf Lorenzo onder andere aan dat hij voor de komende wedstrijd misschien een andere indeling voor de ochtendsessie gaat maken. Een tip: wiskundig gezien is de sterkste opstelling om de laagste handicappers in de eerste flight te zetten en de hoogste in de laatste flight, maar dat is wiskunde.

Na de afsluiting van de wedstrijd stond het blauwe buffet klaar. Ik hoef dat verder niet uit te leggen, want iedereen die op Nieuwediep gespeeld heeft weet dan waar ik het over heb. Door de vrijwilligers uit de keuken werd nog gemeld dat dat de compensatie was voor de slechte greens.

De uitslag van 16-2 is zwaar overtrokken en komende vrijdag zullen wij bewijzen, dat wij zeker tot de kanshebbers voor promotie behoren.