30 April Dames 36 holes/team 1
Haarlemmeersche / Zeegersloot – Waterland 16 – 2
Onze laatste speeldag alweer voor de competitie. Volgende week zijn we gastvrouw. Wat gaat het toch snel. De tegenstander van vandaag, de dames van Zeegersloot, kennen we. Al drie jaar spelen we tegen elkaar. Vorig jaar werd het team zelfs poulewinnaar.
Met een voorspelling voor mooi weer reden we goedgemutst naar de Haarlemmermeersche, een leuke baan!
Na de koffie en een mini pastel de nata werd het tijd voor de driving range. Van te voren werd gezegd dat we de driver niet konden gebruiken, iets met oude ballen. Helemaal duidelijk was het niet, we zagen de 200 meter borden staan en voor de meeste dames geldt dat de drives niet in de buurt van dat bord landen met wat voor soort ballen dan ook. Dus toch maar met de driver oefenen, hole 1 was immers een par 5 en dan wil je meters maken.
Cara en ik startten zoals gebruikelijk in de foursomes. Een van Zeegersloot-dames had handicap 5 en als je haar ziet spelen, lijkt het toch een eenvoudig spelletje. Bij ons liep het iets moeizamer, maar we hebben heel goed partij gegeven: pas op de 18e hole wonnen onze tegenstanders. Op hole 18 werd de voorbereiding van onze tegenstander nog verstoord door een gast‘heer’ van het mannenteam die het nodig vond alvast dwars over de fairway te lopen met een bankje om te kunnen spotten in de middagronde. Met een flinke krachtterm liet hij weten wat hij ervan vond toen we vroegen of hij even kon wachten met lopen.
In de ochtendronde wisten alleen Marjolijne en Jolanda hun wedstrijd te winnen en zorgden ervoor dat die hatelijke 0 van het scorebord verdween.
Na een goede lunch op een zonnig terras was het tijd voor de singles. Jolanda had met dit mooie weer zelfs haar rokje uit de kast gehaald.
Mijn tegenstandster (single handicap) had even een lunchdip en hierdoor kwam ik 4 up. Ze sprak zich op hole 5 streng toe en dat werkte (bij haar wel), ze kreeg haar slag weer terug. De wedstrijd kantelde daardoor heel snel: de ballen vlogen weer en bij haar vielen een flink aantal lange putts en met daarbij nog 2 chip-ins trok ik op hole 16 uiteindelijk aan het kortste eind. Onderweg had ik Cara en Marjolijne al richting clubhuis zien gaan. Al snel voegde Jolanda zich ook op het terras: allen hadden we gestreden, doch zonder winst. Wat zouden Danielle en Yrma doen?
Onze gastvrouw wilde alvast de laatste borrelhap laten reserveren omdat er gegeten moest worden, maar als de dames nog in de baan lopen, is dat toch beetje raar. Ook de laatste spelers willen even bijkomen met een drankje en een hapje. Helaas wisten Danielle en Yrma ook hun partij niet te winnen, waardoor we met 16-2 verloren.
De andere wedstrijd tussen Spaarnwoude en de Noordwijkse eindigde in 10-8 overwinning voor Spaarnwoude. Toch een hele goede prestatie van de Noordwijkse omdat zij met slechts 5 dames aan de start konden verschijnen (een blessure op zaterdagavond) wat direct voor 4 verliespunten zorgde.
Het team van de Haarlemmermeersche staat ongeslagen boven aan. Ze willen deze week nog een keer voorspelen op de Waterlandse om er zeker van te zijn dat de poulewinst ze niet meer kan ontgaan.
Astrid